Api مخفف عبارت Application Programming Interface بوده و یک واسطه نرم افزاری است که به دو برنامه اجازه می‌دهد تا با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. API ها برای استخراج و به اشتراک گذاری داده‌ها در داخل و بین سازمان‌ها استفاده می‌شوند و کار با یکدیگر را برای برنامه‌های مختلف آسان‌تر کرده و قوانین و پروتکل‌هایی را برای ساخت و یکپارچه‌سازی نرم افزارهای کاربردی تعریف می کنند. به عبارتی Api ها به عنوان یک لایه واسطه عمل می‌کنند که انتقال داده‌ها را بین سیستم‌ها پردازش می‌کند و به شرکت‌ها اجازه می‌دهد داده‌های برنامه و عملکرد خود را برای اشخاص ثالث خارجی باز کنند. Api ها بسیار متنوع هستند و می‌توانند در سیستم‌های مبتنی بر وب، سیستم عامل‌ها، سیستم‌های پایگاه داده و سخت افزار کامپیوتر استفاده شوند.
Api ها طراحی و توسعه برنامه‌ها و خدمات جدید، یکپارچه‌سازی و مدیریت برنامه‌های موجود را ساده می‌کنند و به توسعه‌دهندگان اجازه می‌دهند تا از کدهای قبلی استفاده مجدد کنند و فقط بخشی را تغییر دهند که مربوط به فرآیندی است که می‌خواهند بهبود دهند. یک API خوب ایجاد یک برنامه را آسان‌تر می‌کند به عنوان مثال هر بار که از یک برنامه rideshare استفاده می‌کنید، یک پرداخت تلفن همراه ارسال می‌کنید یا دمای ترموستات را از تلفن خود تغییر می‌دهید در‌واقع از یک API استفاده می کنید. هنگامی استفاده از این برنامه‌ها، آنها به اینترنت متصل می‌شوند و داده‌ها را به سرور ارسال می‌کنند، سپس سرور آن داده‌ها را بازیابی و تفسیر می‌کند، اقدامات لازم را انجام می‌دهد و آنها را به گوشی شما می‌فرستد. سپس برنامه، داده‌ها را تفسیر می کند و اطلاعاتی را که می خواهید به شما ارائه می‌دهد.
هدف API ها چیست؟
همانطور که گفتیم API مجموعه‌ای از قوانین است که نحوه ارتباط دو ماشین یا جزء نرم‌افزاری با یکدیگر را دیکته می‌کند. Api ها به عنوان واسطه بین برنامه‌های مختلف عمل کرده و به آنها اجازه می‌دهند اطلاعات و درخواست‌ها را برای یکدیگر ارسال کنند. Api ها در سیستم‌های مختلفی مانند سیستم‌های مبتنی بر وب، سیستم عامل‌ها، سیستم‌های پایگاه داده و سخت افزار کامپیوتر استفاده می‌شوند. اساسا، ای پی آی ها پیام رسان‌هایی هستند که با استفاده از مجموعه‌ای از دستورات ساده، درخواست‌ها را ارسال می‌کنند و پاسخ‌ها را بین برنامه‌ها برمی گرداند. هدف اساسی ای پی آی ها همیشه یکسان است: اجازه دادن به یک نرم افزار تا با دیگری ارتباط برقرار کند. به طور خلاصه، هدف api ها این است که به برنامه‌ها یا ماشین‌های مختلف اجازه دهند با استفاده از مجموعه‌ای از قوانین و پروتکل‌ها با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. آنها به عنوان واسطه بین برنامه‌های مختلف عمل می‌کنند و آنها را قادر می‌سازند تا اطلاعات و درخواست‌ها را بدون زحمت ارسال کنند.
چند نمونه از API های در حال استفاده چیست؟
API ها (رابط برنامه نویسی برنامه) در زندگی روزمره ما برای به اشتراک گذاشتن داده‌های مهم و افشای عملکردهای تجاری عملی بین دستگاه‌ها، برنامه‌ها و افراد استفاده می‌شوند. نمونه‌های زیادی از API وجود دارد که ما روزانه از آنها استفاده می‌کنیم. به عنوان مثال، ای پی آی به ما امکان می‌دهد آب و هوا را در تلفن یا رایانه خود بررسی کنیم. می‌توانیم با استفاده از XYZ وارد شویم، به این معنی که می‌توانیم از یک حساب برای دسترسی به چندین وبسایت یا برنامه استفاده کنیم. ربات‌های توییتر از API ها برای خودکارسازی کارهایی مانند ارسال توییت یا ارسال پیام‌های مستقیم استفاده می‌کنند. وب سایت‌های رزرو سفر نیز از api برای جستجوی پروازها و هتل‌ها استفاده می‌کنند. نمونه‌های دیگر ای پی آی ها عبارتند از: Google Maps API که توسط بسیاری از برنامه‌ها و وب‌سایت‌ها برای سرویس‌های مبتنی بر مکان استفاده می‌شود. ای پی آی در توییتر به طور گسترده توسط توسعه دهندگانی که می‌خواهند برنامه‌هایی بسازند که با داده‌های توییتر تعامل دارند استفاده می‌شود. api ها آنقدر ارزشمند شده‌اند که بخش بزرگی از درآمد بسیاری از مشاغل را تشکیل می‌دهند. امروزه به طور متوسط 35 درصد از درآمد سازمان‌ها از API ها تامین می‌شود.
تفاوت API ها با سایر اشکال ارتباط نرم افزاری چیست؟
ای پی آی ها با سایر اشکال ارتباط نرم‌افزاری مانند پیام‌رسانی و خدمات وب متفاوت است. Api ها شرایطی را برای نحوه ارسال و دریافت درخواست‌های سرویس توسط نرم افزار تعریف می‌کنند اما پیام رسانی، فرآیند ارسال اطلاعات از یک سیستم به سیستم دیگر است. وب سرویس‌ها مجموعه‌ای از پروتکل‌ها و استانداردهای منبع باز هستند که برای تبادل داده‌ها بین سیستم‌ها یا برنامه‌ها استفاده می‌شوند، در حالی که api یک رابط نرم افزاری است که به دو برنامه اجازه می‌دهد بدون دخالت کاربر با یکدیگر تعامل داشته باشند. ای پی آی ها را می‌توان بر اساس پروتکل‌ها و معماری هایشان به انواع مختلفی دسته بندی کرد. API های RPC (تماس رویه از راه دور) اقدامات یا فرآیندهای اجرایی را فراخوانی می‌کنند، در حالی که API های REST (انتقال وضعیت نمایندگی) عمدتاً داده‌ها یا منابعی مانند اسناد را مبادله می‌کنند. سرویس‌های وب فقط از پروتکل HTTP پشتیبانی کرده در حالی که API ها از پروتکل HTTP/HTTPS پشتیبانی می‌کنند. سرویس‌های وب از XML پشتیبانی کرده در حالی که API ها از XML و JSON پشتیبانی می‌کنند. به طور خلاصه، api نوعی رابط نرم افزاری است که خدماتی را به سایر قطعات نرم افزار ارائه داده و اجازه می دهد تا دو یا چند برنامه کامپیوتری بدون دخالت کاربر با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. API ها از نظر تعریف، پروتکل‌ها و معماری با سرویس‌های پیام رسانی و وب متفاوت هستند.
آیا همه API ها را می‌توان به عنوان خدمات وب در نظر گرفت؟
نه، نمی‌توان همه API ها را سرویس‌های وب در نظر گرفت. همه سرویس‌های وب API هستند زیرا داده‌ها و یا عملکرد یک برنامه کاربردی را نشان می‌دهند، اما هر API یک سرویس وب نیست. سرویس‌های وب به یک شبکه نیاز دارند و از پروتکل‌هایی مانند REST، SOAP و XML-RPC برای ارتباط استفاده کرده و فقط پروتکل HTTP و فرمت XML را پشتیبانی می‌کنند. از طرف دیگر، API ها می‌توانند از هر پروتکل یا سبک طراحی استفاده کنند و از هر دو فرمت XML و JSON پشتیبانی می‌کنند. همانطور که گفتیم API ها رابط‌های نرم افزاری هستند که به دو برنامه اجازه می‌دهند بدون دخالت کاربر با یکدیگر تعامل داشته باشند و توسعه‌دهندگان را قادر می‌سازند تا بر اساس داده‌ها و عملکرد یک برنامه دیگر به روشی استاندارد شده بسازند اما وب سرویس‌ها منابع مبتنی بر شبکه هستند که وظایف خاصی را انجام داده و به برنامه‌های غیرمتصل اجازه می‌دهند تا داده‌ها را با یکدیگر به اشتراک بگذارند. به طور خلاصه، در حالی که تمام وب سرویس‌ها ای پی آی هستند، همه API ها خدمات وب نیستند. سرویس‌های وب نیاز به اتصال شبکه دارند و از پروتکل‌های خاصی برای ارتباط استفاده می‌کنند.
خدمات شرکت دیجیتال مارکتینگ بهنما شامل دیجیتال برندینگ، طراحی هویت بصری، طراحی وب سایت، فروشگاه اینترنتی و طراحی وب اپلیکیشن ،خدمات شبکه های اجتماعی،خدمات سئو وبسایت ،استودیو گرافیک ،اینستاگرام مارکتینگ ، خدمات برگزاری کمپین تبلیغاتی آنلاین و… می باشند.
